مقایسه ی زنان باردار شده و نشده مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن سیترات به درمان ترکیبی متفورمین و لتروزول

سابقه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از شایع ترین علت های ناباروری است. کلومیفن سیترات، اولین داروی انتخابی برای القای تخمک گذاری در این بیماران است. درصد زیادی از این بیماران به دوزهای 50 تا 100 میلی گرم کلومیفن سیترات در روز پاسخ مناسب می دهند. در صورت عدم مشاهده اوولاسیون تا دوز 150 میلی گرم در روز، بیمار مقاوم به کلومیفن سیترات محسوب می شود. هدف این مطالعه بررسی مقایسه زنان باردار شده و نشده به درمان ترکیبی متفورمین و لتروزول در بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن سیترات بود. علاوه بر این میزان اوولاسیون، میزان حاملگی و میزان تولد زنده نیز بررسی شد.   مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی – مقطعی 106 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن سیترات مراجعه کننده به درمانگاه نازایی بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) سمنان طی سال های 87-1384 مورد مطالعه قرار گرفتند. به همه بیماران به مدت 6 تا 8 هفته متفورمین با دوز 1500 میلی گرم روزانه (500 میلی گرم 3 بار در روز) تجویز شد و سپس تحت درمان توأم لتروزول با دوز روزانه 5/2 میلی گرم از روز 3 تا 7 دوره قاعدگی قرار گرفتند. زمانی که تخمک گذاری در دوز 5/2 میلی گرم لتروزول اتفاق نیفتاد، دوز لتروزول در سیکل های بعدی به 5 و سپس 5/7 میلی گرم افزایش یافت.   یافته ها: از 106 بیمار تحت درمان با متفورمین 1 نفر به علت حساسیت دارویی به شکل راش پس از مصرف متفورمین از مطالعه خارج شد. از 105 بیمار 14 بیمار (33/13%) با متفورمین به تنهایی حامله شدند. از 91 بیمار باقیمانده که وارد مرحله درمانی لتروزول با متفورمین شدند، تا انتها 83 (2/91%) نفر تخمک گذاری داشتند. در مجموع میزان حاملگی در انتهای مطالعه 60 نفر به ازای 105 نفر (14/57%) بود. از این 60 حاملگی 10مورد (7/16%) سقط، 5 مورد (3/8%) زایمان زودرس و 45 نفر (9/74%) زایمان ترم داشتند. نتایج نشان داد که بین خانم های حامله با غیر حامله در طول مدت نازائی، bmi ، میزان lh ، fsh و نسبت lh/fsh ، تصویر pco در سونوگرافی در یک یا هر دو تخمدان، فرم منس (الیگومنوره، آمنوره) و هیرسوتیسم تفاوت معنی داری وجود نداشت. تنها تفاوت معنی دار (008/0= p ) کمتر بودن سن خانمهای حامله (47/24±74/3 ) نسبت به خانمهای غیر حامله( 23/27±57/5) بود.   نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که درمان ترکیبی متفورمین با دوزهای افزایشی لتروزول منحر به میزان حاملگی بالا در بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن می شود. استفاده از این روش درمانی فقط از سن بیمار متاثر می شود، بدین معنی که در خانم های نسبتاً جوان تر موثرتر است.